Monday 13 July 2015

Επεράσαμε όμορφα...

Την προηγούμενη εβδομάδα προσπάθησα να βρω πολλές ωραίες δραστηριότητες για να περάσουμε δημιουργικά με τον Βασίλη, γιατί η ζέστη δεν μας άφησε πολλά περιθώρια για βόλτες.

Φτιάξαμε λοιπόν δική μας πλαστελίνη



Η συνταγή είναι αρκετά διαδεδομένη μιας και με μια απλή αναζήτηση σε πολλά blog τη βρίσκεις. Να η δική μας εκδοχή:

  • 1 κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις
  • 1/2 κούπα αλάτι ψιλό
  • 1 κουταλάκι του γλυκού ξινό ή κρεμόριο (θα το βρείτε στο σουπερ μάρκετ εκεί που είναι τα μπαχαρικά)
  • 2 κουταλιές της σούπας φυτικό έλαιο (όσο πιο ανοιχτόχρωμο, τόσο καλύτερο- εγώ έβαλα λάδι καρύδας για να μυρίζει και ωραία)
  • 1 κούπα βραστό νερό
  • χρώματα ζαχαροπλαστικής. 
  • Τα ανακατεύετε όλα μαζί με την παραπάνω σειρά για 2 λεπτά περίπου. Μόλις αντέχουμε την θερμοκρασία, πιάνουμε το μείγμα και το δουλεύουμε λίγο με τα χέρια μας. Το χωρίζουμε σε όσες μπάλες θέλουμε και βάζουμε λίγες σταγόνες χρώμα ζαχαροπλαστικής στην κάθε μπάλα. Τις αποθηκεύουμε είτε τυλίγοντας τες με μεμβράνη ή σε μπολάκια. Εγώ τις έβαλα σε παλαιότερα βαζάκια πλαστελίνης που είχα αγοράσει και είχαν ξεραθεί. 

Την επόμενη μέρα ζωγραφίσαμε πολύ. Με μαρκαδόρους, πινέλα και νερομπογιές, κιμωλίες. Στο τέλος μου ήρθε μια ιδέα. Ένα πακέτο χαρτί οντουλέ. Αυτό με τις ανάγλυφες γραμμές. Το ανοίγω και η διασκέδαση κορυφώθηκε. Πήρε έναν μαρκαδόρο και ο ήχος που έκανε πάνω στο χαρτί, τον έκανε να ξεκαρδίζεται από τα γέλια. Οριζόντιες και κάθετες γραμμές, κάθε φορά και μια νέα ανακάλυψη



Μια άλλη μέρα, βρήκε μόνος του ο Βασίλης, ένα πακέτο με μικρά μαλλιαρά μπαλάκια (δεν ξέρω πως λέγονται) που τα είχα για τις χειροτεχνίες μας. Το άνοιξε, τις σκόρπισε όλες κάτω και τότε σκέφτηκα να του δώσω ένα τσιμπιδάκι φρυδιών. Αυτό ήταν! Τις μάζεψε όλες σε ένα μικρό μπολάκι. Η τέλεια ιδέα για ανάπτυξη των λεπτών δεξιοτήτων.



Πήγαμε και πρώτη φορά για μπάνιο φέτος. Και ήταν και μεσοβδόμαδα (δεν το έχω κάνει ποτέ τόσα χρόνια στην Αθήνα και ήταν καταπληκτική ιδέα). Παίξαμε πολύ με την άμμο, κάναμε και τις λιγοστές βουτιές μας γιατί η σχέση μας με το νερό δεν είναι και η καλύτερη.

Τέλος, μαγειρέψαμε τα φασολάκια που καθάρισε παρέα με τον μπαμπά, φτιάξαμε και τα αγαπημένα μας κουλουράκια κανέλας (θα σας γράψω συνταγή σε επόμενη ποστ).



Το Σαββατοκύριακο περιελάμβανε άλλο ένα μπανάκι και πολλές βόλτες με διάφορα παιδάκια και με πολύ μεγάλη χαρά συνειδητοποιώ ότι η κοινωνικοποίηση του έχει αναπτυχθεί πάρα πολύ.

Εμείς λοιπόν όντως περάσαμε πολύ όμορφα. Ελπίζω να πήρατε καμιά ιδέα και εσείς.
Καλή εβδομάδα!

Tuesday 7 July 2015

Το πιο αφράτο σοκολατένιο κέικ

Και καθότι έχω αναφέρει στο παρελθόν ότι ο Βασίλης κάνει αποχή από γαλακτοκομικά, θα ήθελα να σας παρουσιάσω το πιο αφράτο σοκολατένιο κέικ που έχω φτιάξει χωρίς ίχνος γαλακτοκομικών.
Καταρχήν θα ξεκινήσω αναφέροντας ότι υπάρχουν χιλιάδες μητέρες που έχουν αποφασίσει να θηλάσουν αλλά αντιμετωπίζουν προβλήματα αλλεργίας τα παιδιά τους. Έτσι μια μαμά σκέφτηκε να συγκεντρώσει όσες περισσότερες συνταγές έβρισκε σε ένα site ώστε να βοηθήσει και άλλες μητέρες που απέχουν. Είναι το www.dairy-free.eu
Εκεί βρήκα λοιπόν και το παρακάτω κέικ.  (κλικ εδώ)



Υλικά 
  • 3 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις
  • 3/4 κούπας σπορέλαιο 
  • 1 και 2/3 κούπας χυμό πορτοκάλι
  • 1 ή 2 κούπες ζάχαρη ή μέλι (αναλόγως πόσο γλυκό το θέλουμε- εγώ έβαλα 1 κούπα μέλι, αλλά μου φάνηκε άγλυκο. Την επόμενη φορά θα βάλω 2)
  • 1/3 κούπας κακάο
  • 2 κ.γλυκού σόδα
  • 1 κ.γλυκού αλάτι 
  • 3 κ.σούπας ξύδι
  • βανίλια (εγώ δεν έβαλα καθόλου)


Παρασκευή
  1. Ανακατεύουμε όλα τα υλικά εκτός από το αλεύρι
  2. Προσθέτουμε σιγά σιγά το αλεύρι
  3. Βάζουμε το μείγμα σε μια λαδωμένη φόρμα και το ψήνουμε στους 180 βαθμούς για 50 λεπτά
Περιττό να σας πω ότι ήθελα να το φάω ωμό τόσο λαχταριστό που φαινόταν. 


Wednesday 1 July 2015

Γεννήσαμε... φυσικά!

-Γεννήσατε;
-Μα γεννήσαμε φυσικά!

Και τι εννοώ φυσικά; Φυσικά. Στο σπίτι μας. Χωρίς να μας ενοχλεί κανείς και τίποτα.
Όχι, δεν ήταν όπως τα είχα φανταστεί. Ήταν πολύ καλύτερα. Πίστευα ότι θα γινόταν χαράματα ενός Σαββάτου ή Κυριακής και ότι θα μας άκουγε όλη η πολυκατοικία και ο Βασίλης θα ήταν στην χειρότερη του φάση και και και και...
Καμία σχέση! Είχε έρθει η Κατερίνα, η βοηθός μητρότητας, για βόλτα ένα μεσημέρι Τετάρτης. Κυρίως για να εξοικειωθεί με τον Βασίλη, μιας και υπήρχε το ενδεχόμενο να τον απασχολεί αν χρειαζόταν την ώρα του τοκετού.


Μετά από 2 ώρες όμως, με πιάνει ένας παράξενος πόνος που δεν μπορούσα να τον προσδιορίσω. Μετά από 5 λεπτά, ακόμα πιο έντονος. Αρχίζουμε να χρονομετράμε πόνους και παύσεις και αποφασίζουμε να τηλεφωνίσουμε. Εγώ τον Τάσο και η Κατερίνα, την μαία. Σε λίγη ώρα ήρθε ο Τάσος και άρχισε να γεμίζει την πισίνα. Στο μεταξύ ο Βασίλης έτρωγε στην κουζίνα και μετά βοηθούσε τον Τάσο. Έρχεται και η μαία μόλις σπάσανε τα νερά και με ακούει να λέω "Αισθάνομαι ότι θέλω να κάνω κακά μου!". Με το που το ακούει λέει "Ανοιξε τα πόδια όπως είσαι. Γεννάς!". Δεν μπορούσα. Είχα μπλοκάρει. Η μαία είπε επίσης στον Τάσο να σταματήσει να γεμίζει την πισίνα γιατί δεν προλαβαίνουμε και έτσι πήγαμε στην μπανιέρα. Μπαίνω μέσα και... αυτό ήταν. Σε κάθε σύσπαση μου έριχνε ζεστό νερό στη μέση. Απόλαυση! Σχεδόν κανένας πόνος. Το μωράκι μου από μέσα έκανε όλη την δουλειά μόνο του. Εγώ απλά θεατής. Το μόνο ουρλιαχτό ήταν όταν βγήκε το κεφάλι. Μετά άλλες δύο συσπάσεις και τσουπ, την πηρα στην αγκαλιά μου. Από τον πρώτο πρώτο πόνο μέχρι την ώρα που την κράτησα, ήταν μόνο δύο ώρες ακριβώς.

Ο Βασίλης σε όλη την διάρκεια, κολυμπούσε στα λιγοστά νερά της πισίνας στο σαλόνι! Με το που βγήκε η μικρή, ήρθαν μπαμπάς και γιος με χαμόγελα να μας αγκαλιάσουν. Και μετά από δύο λεπτά πήγα στο κρεβάτι μας και θηλάζαμε με τις ώρες. Δεν την άφησα ποτέ από την αγκαλιά μου. Μέσα στην ησυχία μας αποκοιμηθήκαμε. Στην γαλήνη του σπιτιού μας.
Η παιδίατρος ήρθε μετά από 2-3 μέρες και ήταν όλα σούπερ.

Μια εμπειρία που δεν την αλλάζω με τίποτα στον κόσμο.

Καλώς ήρθε Σοφάκι μου! Σε ευχαριστώ για την εμπειρία που μου χάρισες!